ಹಿಂದೂ ಸಂಪ್ರದಾಯದಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಶ್ರದ್ಧೆ ಹಾಗೂ ಕುಟುಂಬದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುವ ಪ್ರಮುಖ ಹಬ್ಬಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾದ ವರಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮೀ ಹಬ್ಬ, ಪ್ರತಿ ವರ್ಷವು ಶ್ರಾವಣ ಮಾಸದ ಶುಕ್ರವಾರದಂದು ಬರುವ ಹಿಂದೂ ಹಬ್ಬವಾಗಿದೆ. ವಿಶೇಷವಾಗಿ ವಿವಾಹಿತ ಮಹಿಳೆಯರು ಈ ಹಬ್ಬವನ್ನು ಮನಃಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಆಚರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಈ ಹಬ್ಬದ ಮೂಲಕ ಮಹಿಳೆಯರು ಲಕ್ಷ್ಮೀ ದೇವಿಯ ಅನಂತ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ. ‘ವರಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮೀ’ ಎಂಬ ಪದದಲ್ಲಿ “ವರ” ಅಂದರೆ ಆಶೀರ್ವಾದ, “ಮಹಾ” ಅಂದರೆ ಮಹತ್ತರ ಮತ್ತು “ಲಕ್ಷ್ಮೀ” ಅಂದರೆ ಐಶ್ವರ್ಯದ ದೇವಿ. ಈ ಹಬ್ಬದ ವಿಶೇಷತೆ ಎಂದರೆ, ಇದು ಸಪ್ತ ಲಕ್ಷ್ಮಿಗಳಾದ—ಧನ ಲಕ್ಷ್ಮಿ, ಧೈರ್ಯ ಲಕ್ಷ್ಮಿ, ಆಯುಷ್ಯ ಲಕ್ಷ್ಮಿ, ವಿದ್ಯಾ ಲಕ್ಷ್ಮಿ, ಸಂತಾನ ಲಕ್ಷ್ಮಿ, ವಿಜಯ ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಮತ್ತು ರಾಜಲಕ್ಷ್ಮಿ—ಅವರ ಆರಾಧನೆಗೆ ಮೀಸಲಾದ ದಿನವಾಗಿದೆ. ಹಬ್ಬದಂದು, ಮಹಿಳೆಯರು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಬೇಗ ಎದ್ದು, ಮನೆ ಶುದ್ಧಿ ಮಾಡಿ, ತಾಮ್ರ ಅಥವಾ ಬೆಳ್ಳಿಯ ಪಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಕಳಶ ಸ್ಥಾಪನೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಆ ಕಳಶದ ಮೇಲೆ ಹಾಲು-ಅಕ್ಕಿಯಿಂದ ತುಂಬಿದ ಪಾತ್ರೆಗೆ ಹಣ್ಣು, ಹೂವು ಇಟ್ಟು, ಕಳಶದ ಮೇಲೆ ಲಕ್ಷ್ಮೀ ದೇವಿಯ ಚಿತ್ರವನ್ನು ಇಡುತ್ತಾರೆ. ನಂತರ ಲಕ್ಷ್ಮೀ ದೇವಿಗೆ ಪಂಚಾಮೃತ ಅಭಿಷೇಕ, ಅಲಂಕಾರ ಮತ್ತು ವಿಶೇಷ ಪೂಜೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಈ ಹಬ್ಬದಲ್ಲಿ “ಶ್ರೀ ವರಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮೀ ನಮಃ” ಎಂಬ ಮಂತ್ರವನ್ನು ಜಪಿಸಿ, ದೇವಿಯನ್ನು ಆರಾಧಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅದರೊಂದಿಗೆ ಕುಟುಂಬದ ಸುಖ-ಸಮೃದ್ಧಿ, ಆರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಗಾಗಿ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ನಂತರ ಮನೆಯಲ್ಲಿರುವ ಹಿರಿಯರಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ, ಅವರ ಆಶೀರ್ವಾದ ಪಡೆಯುವುದು ಸಹ ಈ ಹಬ್ಬದ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಒಂದು ಮುಖ್ಯ ಅಂಗವಾಗಿದೆ.
ಈ ಹಬ್ಬದ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಮಹಿಳೆ ತನ್ನ ಜೀವನ ಶೈಲಿಯಿಂದ ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಮನೆಯ ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ಥಿರತೆ, ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಸಂರಕ್ಷಣೆ ಮತ್ತು ಪವಿತ್ರತೆಯ ಪ್ರತೀಕವಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಇದರ ಮೂಲಕ ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಅನಾವರಣವಾಗುತ್ತದೆ.
ವರಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮೀ ಹಬ್ಬವು ಕೇವಲ ಧಾರ್ಮಿಕ ಆಚರಣೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಇದು ಮನಸ್ಸಿನ ಶುದ್ಧತೆ, ಕುಟುಂಬದ ಏಕತೆ ಮತ್ತು ದೇವಿಯ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ಪಡೆದು ಶ್ರೇಯಸ್ಸಿನ ದಾರಿಗೆ ಸಾಗುವ ಹೆಜ್ಜೆಯಾಗಿದೆ.
